کد مطلب:23833 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا انسان بايد رشد و تكامل را بخواهد؟

تركيب انسان و استعدادهاي او با هدف رشد تناسب دارد. زيرا انسان بيش از هدف رفاه و برخورداري، استعداد دارد انسان، از فكر، عقل، وجدان، آزادي و... برخوردار است و اين استعدادهاي اضافي اگر در جهت هدفي صحيح و بالاتر از رفاه و برخورداري به كار گرفته نشود خود، مشكل زا خواهد بود و حتّي رفاه و آرامش ظاهري انسان و جامعه انسان را برهم خواهد زد. به عنوان مثال فكر پرسش هاي اساسي بسياري را براي انسان مطرح مي كند. پرسش هايي نظير:
چرا به دنيا آمده ايم؟
چرا از دنيا مي رويم؟
پس از مرگ چه بر سر ما خواهد آمد؟ و...
انسان اگر درصدد پاسخ صحيح و منطقي به اين پرسش ها نباشد و بخواهد فكر خود را تنها در راه رفاه و خوشگذراني به كار ببندند اين پرسش ها او را در برهه هايي از زندگي رها نخواهد كرد و كام او را تلخ مي كند. به گونه اي كه بعضي در اوج برخورداري و رفاه دست به خودكشي زده اند. اين درباره رشد فكري انسان بود و اين كه انسان بايد بداند از خلقت او هدفي منظور بوده و بايد خالق خود را بشناسد، معاد و مال خود را بشناسد و... در ديگر استعدادها هم چنين است.
بنابراين انسان و جامعه انساني براي زندگي سعادتمند و توأم با آرامش راهي جز پيمودن راه رشد و تكامل را ندارد آنگاه كه انسان در اين راه قدم گذاشت مورد توجّه و عنايات خاصّ الهي قرار مي گيرد. امّا اگر همچون گندمي كه در مسير رشد قرار نگرفته، به جاي رشد و شكوفايي، مي گندد و به هرز مي رود. گندم با هدايت تكويني خداوند و انسان با هدايت تشريعي الهي و پذيرش اختياري از سوي انسان.

( بخش پرسش و پاسخ)


ـ38ـ